Bir zamanlar uzak bir ormanda, minik bir panda yaşarmış. Adı Peku’ymuş. Peku, ormanın en meraklı ve en neşeli pandasıydı. Her gün yeni yerler keşfetmeyi, yeni arkadaşlar edinmeyi çok severdi. Ama bir şey vardı ki, Peku’nun kafasını kurcalıyordu. Ormanda bir yerde, çok özel bir bambu ormanı olduğunu duymuştu. Kimse bu ormana gitmeye cesaret edemezmiş çünkü ormanın derinliklerinde gizemli bir sis varmış. Ama Peku, bu sırrı öğrenmeye kararlıydı.
Bir sabah, güneş doğarken Peku, sırtına küçük bir çanta alıp bambu ormanına doğru yola çıkmış. Yolda, ona çok sevdiği arkadaşları olan minik tavşan, sevimli bir sincap ve konuşkan bir kuş eşlik etmiş. Birlikte ormanın derinliklerine doğru ilerlediler. Ama ne kadar ilerlerlerse ilerlesinler, gizemli sis bir türlü kaybolmuyordu.
Sonunda, sisin içinden büyük, parlak bir ışık görmüşler. Merakla ışığa yaklaşınca, ormanın en eski bambusunun etrafında büyük bir büyü olduğunu fark etmişler. O bambu, yüzyıllardır ormanın koruyucusuydu ve her yıl bir panda, ona doğru bir yolculuk yaparak en büyük sırrı çözermiş. Peku, cesaretle bambuya yaklaşıp ona dokunduğunda, bütün sis kaybolmuş ve ormanın en güzel, en parlak yerinde bulmuş kendini. Bambu ormanı, bir anda rengarenk çiçeklerle dolmuş ve Peku, en nadir bambu türünü keşfetmiş.
O günden sonra Peku, ormanın en bilgili pandası olmuş. Herkes ona gelerek bambu ormanının sırrını öğrenmek için soru sorarmış. Peku ise her zaman neşeli, meraklı ve dostça tavırlarıyla her soruyu yanıtlamış, ormanın huzurunu ve sırlarını korumuş.
Ve herkes mutlu bir şekilde yaşamış.
