Bir zamanlar uzak bir köyde, yumuşacık gri postu ve kısa kulaklarıyla sevimli bir küçük eşek yaşardı. Adı Mavi’ydi. Mavi, her gün tarlalarda çalışırken etrafındaki diğer hayvanların neşeli yaşamlarını hayal ederdi. Diğer eşekler, inekler ve koyunlar çalışırken Mavi, hep daha fazla eğlence, daha fazla özgürlük isterdi.
Bir gün, Mavi çok ilginç bir şey duydu. Yaşadığı köyün dışında, yüksek bir dağın zirvesinde büyük bir gölet vardı. Bu göletin etrafında çok güzel çiçekler açar, kuşlar şarkılar söyler, ve en önemlisi, orada her zaman huzur vardı. Mavi’nin kalbi heyecanla çarpmaya başladı. “Bir gün ben de oraya gideceğim!” dedi kendi kendine.
Günler geçtikçe Mavi, dağa gitmek için planlar yapmaya başladı. Diğer eşekler onun bu büyük hayalini duyduklarında gülüp, “Sen küçük bir eşeksin, o kadar yüksek bir dağa nasıl tırmanacaksın?” dediler. Ama Mavi kararlıydı. “Büyük hayallerim var, onlara ulaşmak için elimden geleni yapacağım.”
Bir sabah erken saatlerde, Mavi yola çıktı. Zorluklarla karşılaştı, kayalık yolları tırmandı, nehirleri geçti. Ama hiçbir şey onu durduramadı. Nihayet, gün batımına yakın, o büyük gölete ulaştı. Çiçekler arasındaki huzuru, kuşların melodisini ve serin suyu hissetti. Mavi, hayallerinin gerçeğe dönüşmesinin mutluluğu içinde, orada uzun süre kalmak istedi.
Köyüne döndüğünde, diğer eşekler onu hayranlıkla izledi. Mavi, küçük ama büyük hayalleriyle onlara şunu öğretmişti: “Bazen, hayaller çok uzak gibi görünse de, onlara ulaşmak için sadece cesaret ve azim gerekir.”
Ve Mavi, her gün yeni hayaller kurarak, mutlu bir şekilde yaşamaya devam etti.
