Bir zamanlar büyük bir ormanda, yeşil yapraklarla kaplı ağaçların gölgesinde bir fil yaşarmış. Fil, büyük vücudu ve uzun kocaman hortumu ile ormanın en güçlü hayvanıymış. Herkes ona büyük saygı gösterir, hatta ormanın en küçük hayvanları bile onunla görüşmeye çekinirmiş. Fil ise güçlü olmanın ve büyük olmanın ona bazı sorumluluklar yüklediğini bilerek yaşarmış.
Ormanda bir gün, küçük bir kurbağa çıkagelmiş. Kurbağa, ormanın sakinlerinden oldukça farklıydı. Zayıf, incecik ve küçük bir bedeninin içinde büyük bir cesaret taşıyor, sürekli yüksek sesle şarkılar söylüyormuş. Fil, kurbağayı ilk gördüğünde ona gülümseyerek yaklaşmış ve şöyle demiş:
“Merhaba, küçük kurbağa! Ne güzel şarkılar söylüyorsun! Ama senin gibi bir küçük, ben gibi büyük bir hayvana nasıl yaklaşabilir ki? Benim devasa vücudum her şeyin üzerinde olduğu için herkesin dikkatini çekerim.”
Kurbağa, büyük filin söylediklerine gülerek cevap vermiş:
“Evet, belki çok küçük bir yaratık olabilirim, ama büyük olmak her zaman en iyisi demek değildir. Benim küçük bedenimle de ormanda fark yaratabilirim. Her şeyin ölçüsü büyüklükle değil, cesaretle ve akılla ilgilidir!”
Fil, kurbağanın söylediklerine şaşırmış ve gülümsemiş. “Ama ben büyük, güçlü bir filim. Gücümle her şeyi başarabilirim. Senin küçük bedeninle neler yapabilirsin ki?”
Kurbağa, bir süre düşünmüş ve filin devasa vücuduna bakarak cevaplamış:
“Bence büyük olmak, bazen hantal olmak demek olabilir. Birçok şeyin üstesinden gelebilirsin, evet, ama ben de başka bir şey yapabilirim. Hızlı olmak, çevik olmak ve gerektiğinde küçük adımlarla büyük engelleri aşabilmek… İşte bunlar da önemli.”
Fil, kurbağanın bu sözlerini biraz kafasında tartmış ama yine de kendisini her zaman büyük ve güçlü hissetmiş. Birkaç gün sonra ormanda büyük bir yarış düzenleneceği haberi yayıldı. Bu yarışta en hızlı ve en çevik hayvanlar yarışacaklarmış. Fil, kendi gücüne güvenerek bu yarışa katılmaya karar vermiş.
Yarış günü geldiğinde, fil ve kurbağa da yarışın katılımcıları arasında yerlerini almışlardı. Yarışın güzergahı, engebeli bir orman yolu boyunca ilerliyordu; yüksek tepeler, derin çukurlar ve dar patikalar vardı. Fil, büyük vücudu ve güçlü kaslarıyla bu yarışa hazır olduğunu düşündü.
Yarış başladığında, fil ilk başta oldukça hızlı ilerlemeye başlamış. Ama kısa bir süre sonra, büyük vücudu engebeli arazide oldukça zorlanmaya başladı. Yüksek tepeler onu yavaşlatıyor, dar patikalarda ise geçmekte zorlanıyordu. O sırada kurbağa, küçük adımlarla ama hiç durmadan hızla ilerliyordu. Fil bir yandan yavaşlıyor, bir yandan da her engelde zorlanıyordu.
Kurbağa, çevikliğini kullanarak filin çok önüne geçmişti. Nihayetinde, kurbağa yarışı kazandı. Fil ise çok geçmeden varış noktasına ulaşabildi, ama kurbağa çoktan yarışı tamamlamıştı. Fil, kurbağayı tebrik etti ve ona şöyle dedi:
“Sen gerçekten çok hızlı ve çevikmişsin, küçük kurbağa! O kadar büyük olduğumu düşündüm ki, her şeyi başarabileceğimi sandım. Ama senin gibi küçük bir yaratığın da büyük bir başarı elde edebileceğini görmek bana çok şey öğretti.”
Kurbağa gülümseyerek cevapladı:
“Büyük olmak her zaman avantaj değildir. Bazen en önemli şey çevik olmak, hızlı düşünmek ve doğru zamanlamadır. Sen güçlü bir fil olabilirsin ama ben küçük bedenimle doğru adımlarla başarıyı yakaladım.”
Fil, kurbağanın sözlerini dinleyip başını sallayarak, büyüklük ve güç ile birlikte çevikliğin, akıl ve stratejinin de ne kadar değerli olduğunu fark etti. O günden sonra fil, yalnızca gücüne güvenmek yerine, her durumda doğru strateji geliştirmeye çalıştı.
Sonuç: Güç ve büyüklük her zaman en önemli özellikler olmayabilir. Zeka, çeviklik ve doğru strateji bazen her şeyin önündedir. Başarı, yalnızca fiziksel güçle değil, doğru düşünme ve doğru zamanlamayla elde edilir.
