Cami, minaresiyle göğe dokunan,
Her taşında bir dua, her köşesinde bir iz.
İçinde kalbin huzur bulur, gönül rahatlar,
Sonsuz bir sükunet, sesini duyar insanın.
Avlunda kuşlar uçar, ezan sesi yükselir,
Her akşam vakti, içimde bir sükûnet, bir aşk belirir.
Sadık bir gölge gibi sarar dört duvar,
Cami, kalbimdeki inanç, ruhumdaki huzur var.
Taşları eski, duvarları kudretle örülmüş,
Her adımda, her niyetle, yürekler berraklaşmış.
İçeri girdiğimde bir başka zaman dilimindeyim,
Gözlerimden süzülen dua, namazla birleşmiş.
Cami, yalnızca bir bina değil,
Ona adanmış yürekler, kutsal bir mecra.
İçinde her adım, bir teslimiyet,
Her an, her secde, bir yakarış, bir niyet.
Gönlümde her zaman bir köşe,
İçimde caminin huzurunu taşır.
Orada, bu dünyadan ve zamandan uzak,
Huzur bulur ruhum, orada her şey başka, orada her şey başka…
