Bir zamanlar, geniş ve bereketli bir çiftlikte, güzel bir Civciv yaşarmış. Bu Civciv, dünyaya geldiğinden beri her zaman annesinin etrafında koşar, çok çalışkan ve çok meraklıymış. Öğrenmek istediği çok şey varmış, özellikle de tarlada, ağaçlarda ve yemliklerde neler olup bittiğiyle ilgilenirmiş.

Bir zamanlar, geniş bir nehrin kenarında, bataklıkların arasında çok sayıda farklı hayvan yaşarmış. Bu nehir, birçok canlıya yaşam kaynağı sağlarken, aynı zamanda bazı hayvanlar arasında kıskançlık ve çekişmelere de yol açarmış. Bunlardan biri de Su Aygırı ile Timsah imiş. İkisi de nehrin derinliklerinde yaşamaktan hoşlanırmış ama bir türlü birbirlerine tahammül edemezlermiş.

Bir varmış, bir yokmuş… Uçsuz bucaksız çiçek tarlalarının ortasında, rengârenk kır çiçeklerinin arasında huzurla yaşayan çalışkan bir Arı varmış. Bu arı, sabahın ilk ışıklarıyla birlikte kovandan çıkar, tarlaları gezer, en güzel çiçeklerin özünü toplar, sonra da büyük bir özenle bal yaparmış.

Bir zamanlar ormanın derinliklerinde, büyük ve geniş bir ağaç gölgesinde, herkesin barış içinde yaşadığı huzurlu bir dünya vardı. Bu ormanda, birbirinden farklı hayvanlar bir arada yaşıyor, her biri kendi işini yaparak, birbirine zarar vermemeye özen gösteriyordu. Ancak bir gün, ormanın en akıllı hayvanlarından biri olan Maymun, komşusu olan Köpek’le tartışmaya başladı.

Bir zamanlar Karadeniz’in serin sularında bir hamsi sürüsü yaşarmış. İçlerinden biri, minicik ama çok zeki bir hamsiymiş. Adı Miro.

Ormanın derinliklerinde, biri yerin altında, diğeri toprağın üstünde yaşayan iki canlı vardı: Biri karanlığı seven, sessizce tüneller açan Köstebek; diğeri ise geniş çayırları seven, hızlı ve atik Tavşan.