Taşlıcalı Yahya (tam adıyla Yahya Efendi), 16. yüzyıl Osmanlı Divan edebiyatının en önemli şairlerinden biridir. Aynı zamanda şair, mütəfekkir (düşünür), mutasavvıf (tasavvufla ilgili kişi) olarak da tanınır. Taşlıcalı Yahya, özellikle gazel ve kaside türlerinde yazdığı şiirlerle meşhurdur ve aynı zamanda tasavvufî şiir geleneğiyle de derin bir bağlantı kurmuştur.

Hayalî (tam adıyla Hayalî Mehmed Efendi), Osmanlı İmparatorluğu’nun 16. yüzyılının önemli şairlerinden biri olarak, divan edebiyatının dikkat çeken temsilcilerindendir. Gazel, kaside ve mesnevi gibi çeşitli türlerde eserler vermiştir. Hayalî, özellikle gazel türündeki şiirleriyle tanınır. Onun şiirleri, hem dönemin edebi zevkini yansıtır hem de derin bir maneviyat ve aşk anlayışını içerir.

Nev’î (tam adıyla Mehmed Nev’î), Osmanlı İmparatorluğu’nun erken dönemlerinde yaşamış önemli bir şairdir. Divan edebiyatının önemli temsilcilerinden biri olarak tanınır. 15. yüzyılın sonları ve 16. yüzyılın başlarında yaşamış olan Nev’î, hem aşk hem de tasavvuf gibi derin temaları işleyen şiirleriyle dikkat çeker. Onun şiirleri, Osmanlı’da edebi geleneğin şekillenmesinde önemli bir yer tutar.

Zâtî (tam adıyla Mehmed Zâtî), Osmanlı İmparatorluğu’nun erken dönemi şairlerinden biri olup, divan edebiyatının önemli temsilcilerindendir. Zâtî, 15. yüzyılın sonları ile 16. yüzyılın başlarında yaşamış ve hem siyasi hem de edebi yönleriyle dikkat çekmiştir. Onun edebi kariyeri, özellikle gazel ve kaside türlerinde yazdığı şiirlerle şekillenmiştir. Ayrıca Zâtî, dönemindeki önemli şairlerden biri olarak, divan edebiyatının zarif ve derin üslubunu benimsemiş bir şairdir.

Necatî Bey (tam adıyla Necatî Bey, ö. 1509), Osmanlı İmparatorluğu’nun erken dönemlerinde önemli bir şair, divan edebiyatının değerli temsilcilerinden biridir. Necatî Bey, özellikle gazel türündeki şiirleriyle tanınır ve onun şiirleri, divan edebiyatının estetik değerlerini en iyi yansıtan örnekler arasında yer alır. Aynı zamanda dönemin edebi akımlarını benimsemiş ve bu akımları kendi eserlerinde ustaca kullanmıştır.

Ahmed Paşa (ölümü: 1496), Osmanlı İmparatorluğu’nun önemli devlet adamlarından, şair ve vezirlerinden biridir. Hem siyasi kariyeri hem de edebi kişiliğiyle tanınan Ahmed Paşa, özellikle Divan edebiyatına yaptığı katkılarla da bilinir. Onun hayatı ve edebi mirası, Osmanlı İmparatorluğu’nun erken döneminde önemli bir yer tutar. Ahmed Paşa, aynı zamanda “Lügati’l-Türk” adlı eseriyle de dikkat çeker.

Şeyhî, 14. yüzyılın sonlarına doğru Osmanlı İmparatorluğu’nda yaşamış olan önemli bir Türk şairi ve mutasavvıftır. Tam adı Şeyhî Mehmed‘dir, ancak genellikle sadece Şeyhî olarak bilinir. Şeyhî, Osmanlı İmparatorluğu’nun kuruluş yıllarında edebiyat ve tasavvuf alanında önemli bir figür olmuş ve özellikle mesnevi türündeki eserleriyle tanınmıştır. Onun edebiyatı, Osmanlı’daki ilk dönem Divan edebiyatı ile tasavvufi düşüncelerin iç içe geçtiği bir zemin üzerinde şekillenmiştir.

Ahmedî (tam adıyla Ahmedî el-Türki), 14. yüzyılın sonları ile 15. yüzyılın başlarında yaşamış önemli bir Türk şairidir. Ahmedî’nin hayatı hakkında kesin bilgilere ulaşmak zor olmakla birlikte, onun edebiyat dünyasında bıraktığı izler oldukça büyüktür. Ahmedî’nin yaşadığı dönemde Osmanlı İmparatorluğu yeni kurulmuş ve Osmanlı kültürünün temelleri atılıyordu. Ahmedî de bu dönemdeki kültürel atmosferi ve edebi gelişmeleri etkileyen bir figürdür.