Ataol Behramoğlu (d. 13 Nisan 1942, İstanbul), Türk edebiyatının önemli şairlerinden, çevirmenlerinden ve yazarlarındandır. 20. yüzyılın ikinci yarısında modern Türk şiirinin en önemli temsilcilerinden biri olarak kabul edilen Behramoğlu, şiirlerinde toplumsal, politik, bireysel ve insancıl temaları işlerken, aynı zamanda dil ve şairlik anlayışıyla da edebiyat dünyasında önemli bir yer edinmiştir. Şiirlerinin yanı sıra denemeleri, makaleleri ve çevirileri ile de tanınan Behramoğlu, Türk şiirini gerçekçilik, insan hakları ve özgürlük temalarına dikkat çekerek derinleştirmiştir.

Ahmet Muhip Dıranas (1909-1980), Türk edebiyatının önemli şairlerinden ve yazarlarından biridir. Cumhuriyet dönemi Türk şiirinin modernleşme sürecine katkı sağlamış ve özellikle nazım birliği ve Türk şiirinin geleneksel anlayışına yeni bir soluk getiren bir isim olarak öne çıkmıştır. Şiirlerinde doğa unsurlarına, insan ruhunun derinliklerine, melankoliye ve gerçeküstü unsurlara sıkça yer vermiştir. Ahmet Muhip Dıranas, İzmir‘de doğmuş, şiirlerinde hem klasik Türk şiirinin etkilerini hem de batılı akımların izlerini taşıyan bir edebi üslup geliştirmiştir.

Ahmet Haşim (1884-1953), Türk edebiyatının önemli şairlerinden biri olup, özellikle Servet-i Fünun ve Fecr-i Ati topluluklarında yer almış, daha sonra Türk edebiyatının modernleşme sürecinde önemli bir isim olmuştur. Türk şiirinin Türk impressionizmi olarak nitelendirilen anlayışının önemli temsilcilerindendir. Hem şiir hem de deneme alanlarında eserler vermiştir ve özellikle impressionizm (izlenimcilik) akımının etkisinde yazdığı şiirleriyle tanınır. Ahmet Haşim’in şiirleri, doğa, bireysel melankoli, felsefi düşünceler ve batılılaşma gibi temaları işlerken, aynı zamanda Türk şiirinde önemli bir modernleşme adımı sayılır.

Ahmet Hamdi Tanpınar (1901-1962), Türk edebiyatının önemli isimlerinden biri olup, modern Türk edebiyatının en derinlikli ve çok yönlü yazarlarından biridir. Hem roman, şiiir, deneme ve eleştiri alanlarında önemli eserler vermiş olan Tanpınar, özellikle zaman ve toplum gibi evrensel temaları işleyen eserleriyle tanınır. Aynı zamanda Türk edebiyatında batılılaşma sürecinin önemli bir temsilcisi olarak da bilinir.

Ahmed Arif, Türk edebiyatının önemli şairlerinden biri olup, özellikle toplumsal duyarlılığı, derinlikli insan tasvirleri ve halk edebiyatı ile olan güçlü bağlarıyla tanınır. 1927 yılında Diyarbakır‘da doğmuş ve 1991’de İstanbul’da hayatını kaybetmiştir. Şiirlerinde, yaşamın zorlukları, işçi sınıfının ve halkın mücadelesi, memleket özlemi gibi evrensel temaları işlerken, dilindeki özgünlük ve duygusal yoğunluk ile dikkat çeker.

Aşık Veysel, Türk halk müziği ve şiirinin en büyük isimlerinden biri olarak kabul edilen, uzun hava geleneğinin önemli temsilcisi ve halk şairidir. Gerçek adı Veysel Şatıroğlu olan Aşık Veysel, 25 Ekim 1894 tarihinde Sivas’ın Şarkışla ilçesinin Sivrialan köyü‘nde doğmuş, 21 Mart 1973’te Karadağ köyünde hayatını kaybetmiştir.

Bâkî (1526 – 1600), Osmanlı Divan edebiyatının en önemli şairlerinden biri olup, “Sultanü’ş-Şuara” (Şairlerin Sultanı) olarak anılmaktadır. Bâkî, lirik şiirleri, estetik anlayışı ve dildeki ustalığı ile Osmanlı edebiyatının zirve şairlerinden biri kabul edilir. Şiirlerinde özellikle aşk, güzellik, içki, şarap, ölüm ve ahiret temalarını işlerken, edebi dildeki incelik ve aruz ölçüsündeki ustalığıyla tanınır.