“Pança-Tantra” (veya Panchatantra), eski Hint edebiyatının en ünlü eserlerinden biri olup, Vishnu Sharma‘ya atfedilir ve MÖ 300 civarlarına tarihlenmektedir. Bu eser, Hint kültüründe büyük bir öneme sahip olup, hayvan hikâyeleri ve felsefi öğretiler üzerinden insanlık durumunu ve erdemleri sorgular. Hindistan’ın geleneksel masal geleneğinin temel taşlarından biri olan Pançatantra, sadece Hindistan’da değil, tüm dünyada pek çok kültür ve edebiyat için ilham kaynağı olmuştur.

“Canterbury Hikâyeleri” (Orijinal adıyla “The Canterbury Tales”), Geoffrey Chaucer tarafından 1387 ile 1400 yılları arasında yazılmış olan, Orta İngilizce dönemine ait önemli bir edebi eserdir. Eser, İngiliz edebiyatının ilk büyük başyapıtlarından biri olarak kabul edilir ve Orta Çağ’ın sosyal, dini ve kültürel yapısını gözler önüne serer. Aynı zamanda bu eser, kişisel hikâyeler üzerinden insan doğasının çeşitli yönlerini keşfeder. Chaucer, 14. yüzyıl İngiltere’sinin toplumunu ele alırken mizah, eleştiri ve insan ruhunun karmaşıklığına dair derin gözlemler sunar.

“Pedro Páramo”, Juan Rulfo tarafından 1955 yılında yayımlanan ve Latin Amerika edebiyatının en önemli eserlerinden biri kabul edilen bir romandır. Rulfo’nun bu eserinin, Meksika’nın kırsal yaşamı, ölüm, ruhlar, hatıralar ve toplumsal yapılar gibi evrensel temaları işlediği söylenebilir. “Pedro Páramo”, hem edebiyat dünyasında hem de Latin Amerikan edebiyatında bir dönüm noktası olarak kabul edilir ve genellikle “Magical Realism” (Büyülü Gerçekçilik) akımının erken örneklerinden biri olarak değerlendirilir.

“Middlemarch: Taşra Yaşamından Manzaralar” (Middlemarch: A Study of Provincial Life), George Eliot (gerçek adıyla Mary Ann Evans) tarafından 1871-1872 yıllarında yayımlanan bir romandır ve İngiliz edebiyatının en önemli eserlerinden biri olarak kabul edilir. Eser, İngiltere’nin taşra yaşamını, toplumsal yapısını, bireylerin içsel dünyalarını ve aralarındaki ilişkileri derinlemesine ele alır. Eliot, romanında geniş bir karakter yelpazesi sunar ve bir yandan dönemin toplumsal, politik ve kültürel atmosferini incelerken, diğer yandan bireysel çatışmalar, aşk, evlilik, hırs ve idealler gibi evrensel temaları işler.

“Sefiller” (Les Misérables), Victor Hugo tarafından 1862 yılında yayımlanan ve Fransız edebiyatının en önemli eserlerinden biri kabul edilen bir romandır. Hugo’nun bu başyapıtı, derin sosyal eleştiriler, aşk, adalet, suç, kefaret, sınıf farklılıkları, insan hakları ve bireysel özgürlük gibi temaları işler. Eser, aynı zamanda Fransız Devrimi sonrası Fransız toplumundaki eşitsizliklere ve adaletsizliklere karşı güçlü bir eleştiri olarak öne çıkar.

“Uluma” (Howl), Allen Ginsberg tarafından 1956 yılında yazılan ve yayımlanan, Amerikan şiirinin en önemli eserlerinden biridir. Bu şiir, özellikle 1950’lerin Amerika’sındaki toplumsal normlara, düzenlere ve bireysel özgürlüğe dair büyük bir eleştiri olarak öne çıkar. Aynı zamanda, Beat Kuşağı olarak bilinen edebi hareketin en belirgin örneklerinden biridir. Ginsberg’in şiiri, Amerikan toplumunun baskıcı yapısını, bireysel ve toplumsal yabancılaşmayı, uyuşturucu, seks, hayal kırıklığı ve devrimci düşünceleri konu alır.

“Dönüşüm” (Die Verwandlung), Franz Kafka’nın 1915 yılında yayımlanan ve edebiyatın en önemli modernist eserlerinden biri olarak kabul edilen kısa romanıdır. Kafka, bu eserinde insanın yalnızlık, yabancılaşma ve varoluşsal krizleri üzerine derin bir inceleme yapar. Kafka’nın bireysel ve toplumsal yabancılaşma üzerine yazdığı en belirgin eserlerinden biridir.

Kral Oedipus (Oedipus Rex), Sofokles’in yazdığı ve antik Yunan’ın en ünlü trajedilerinden biri olan bu oyun, bir adamın kaderine karşı verdiği savaşı ve sonunda bu kadere teslim olmasını anlatan destansı bir hikayedir. Oyun, insanın özgür iradesinin, tanrıların iradesiyle çatıştığı ve trajik sonuçlara yol açtığı bir temayı işler.