Bana bakma, ben bir dereyim,
Sonsuz akışta kaybolan bir rüya.
Taşları aşar, vadileri dönerim,
Kucaklarım toprağı, alırım sana.
Huzurumda fısıldar rüzgarlar,
Her damlamda bir öykü barındırırım.
Bir sabah uyanıp dağlardan,
Sessizce inerim, varmak için denize.
Bazen sabırla akarım,
Bazen coşar, kayalardan düşerim.
İçimde bir yangın, bir sevda büyür,
Ama hep sakin, hep dingin kalırım.
Gökyüzü, bulutlar düşer benden,
Gizlice içimden akar yıldızlar.
Her sükûnetim, bir dua gibi,
Bir gün, denize ulaşacağım,
Ve tüm yollar son bulacak.
Dere olmak kolay değil,
İçimdeki nehirleri tanımak gerek.
Her kıvrım, her dalga bir hikaye,
İçindeki kaybolmuş zamanı aramak gerek.
Ben bir dereyim, sabırla akarım,
Her damlamda bir umut, bir arzu taşırım.
Taşlardan geçer, rüzgarlara karışırım,
Ve hep derim: “Beni izle, ben sana huzuru getiririm.
