Bir zamanlar, büyük şehirlerin gürültüsünden uzak, ormanın derinliklerinde saklı bir köy vardı. Bu köyde, sadece birkaç sokak, birkaç ev ve bir tek okul vardı: “Yeşil Vadi İlkokulu.” Okul, köyün tek öğretmeni olan Zeynep Öğretmen ve bir avuç öğrencisiyle bir aile gibi olmuştu. Yeşil Vadi, ağaçların ve kuşların dans ettiği bir yerdi; fakat bu güzellik, okulun içindeki bazı eksiklikleri gizleyemiyordu.
Okulun duvarları eskimişti, sıralar kırık ve kararmıştı. Öğrencilerin çoğu, okuldan eve giderken yolda taşları düşüp düşüp yeniden kalkarlardı. Ne var ki, her şeyin en kıymetlisi kitaplardı. Öğrenciler, kitapların değerini çok iyi bilirdi. Ancak bir gün, okulda büyük bir kayıp yaşandı: “Kayıp Kitap.”
Bu kaybolan kitap, sadece bir kitap değildi. Yeşil Vadi’nin en eski kitabıydı. İçinde köyün tarihini anlatan, atalarından kalan bir miras gibiydi. Her sayfası, köyün kurucularının izlerini taşıyor, okulun kurulduğu ilk yıllara ait anıları barındırıyordu. Kitap, yıllar boyunca Zeynep Öğretmen tarafından dikkatle korunmuş ve her ders, ona bakarak, köyün geçmişini anlatan hikayelerle işlenmişti. Bu yüzden kaybolan kitap, sadece bir nesnenin kaybolması değildi, Yeşil Vadi’nin kimliğinin bir parçası kaybolmuştu.
Bir Macera Başlıyor
Zeynep Öğretmen, kaybolan kitabı bulmak için tüm köyü araştırmaya başladı. Kitap, ders sırasında son kez okulun odasında görülmüştü. Öğrenciler, ellerinde kalan birkaç eski kitapla derslerine devam etmek zorunda kalıyorlardı. Ancak bir şeyler eksikti. O kaybolan kitap, okulun ruhuydu.
Emre, okulun en meraklı öğrencisiydi. Kitaplarla olan tutkusu herkesin dikkatini çekerdi. Eğer bir kitap kaybolmuşsa, Emre’nin bu konuda ne kadar azimli olduğunu herkes biliyordu. Emre, öğretmeni Zeynep Hanım’a yaklaşıp, “Öğretmenim, kaybolan kitabı birlikte bulalım. Benim fikrim var,” dedi. Zeynep Öğretmen gülümsedi, “Hadi bakalım, Emre. Kitaplar için birlikte bir macera yapalım.” dedi.
Emre, hemen köyün her köşesini araştırmaya başladı. İlk olarak, köyün en eski evi olan Büyükbaba İsmail’in Evi’ni ziyaret etti. Büyükbaba İsmail, köyün en yaşlı ve en bilge insanıydı. Emre, Büyükbaba İsmail’in evine adım attığında, ona kaybolan kitabı sordu. Büyükbaba gülümsedi ve “Kitaplar, bazen kendi yollarını bulur. Belki de o kitap seni bulmaya çalışıyordur,” dedi.
Emre, cesaretini toplayarak başka bir yere yöneldi. Köyün kütüphanesi’nde daha önce hiç gitmediği raflarda kitaplar arasında kaybolan kitabı aramaya başladı. Günlerce süren araştırmalarının ardından, köyde kimse kitaptan haberdar olmamıştı. Ancak bir gün, okulun bahçesinde yürürken bir şey fark etti. Bahçedeki eski kuytuda, büyük bir taşın altında gizlenmiş bir şey vardı. O, kaybolan kitabın kapağıydı.
Kitap Bulundu
Emre hemen kitabı çıkardı ve okulun kapısına doğru koşarak Zeynep Öğretmen’e götürdü. Kitap, toprakla kaplanmıştı ama hala okunabilecek kadar iyiydi. Zeynep Öğretmen, Emre’ye gülümsedi ve “İşte, köyümüzün geçmişini, geleceğine taşıyacak kitap bulundu,” dedi.
Öğrenciler, kaybolan kitabı yeniden bulmanın sevinciyle okulda büyük bir kutlama yaptı. Artık kitap geri dönmüştü ve herkes, tarihlerini daha iyi anlamak için birbirine daha yakın oluyordu. Zeynep Öğretmen, “Kitap, bir köyün kalbidir. Ama onu kaybetmek, sadece geçmişi değil, geleceği de kaybetmek demektir,” diyerek, kitapları artık daha dikkatli koruma sözü verdi.
Sonuç
Zeynep Öğretmen, kaybolan kitabın geri dönmesinin ardından, Yeşil Vadi İlkokulu’ndaki derslere çok daha fazla anlam katmaya başladı. Öğrenciler, kitapları daha çok severek okumaya başladılar. Emre, köyün en sevilen öğrencisi oldu. Çünkü bir kaybı, sadece kendi azmiyle değil, tüm köyün gücüyle bulmuştu.
Ve o gün, Yeşil Vadi’deki tüm çocuklar, kitapların ne kadar değerli olduğunu bir kez daha fark etti. Kitaplar sadece bilgi vermezdi; aynı zamanda bir toplumu bir arada tutan, geçmişi anlatan ve geleceği şekillendiren güçlerdi. Ve her bir kitap, yalnızca okumakla değil, üzerine düşünmekle değerliydi.
